كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ

چنین نیست [که این انحرافات بی‌کیفر باشد]، اگر دست بر ندارد، به پیشانی ذلّتش9 خواهیم کشید.

9 - «ناصیه»، ظاهراً پیشانی است، به تعبیر قرآن، پیشانی همه جنبندگان به دست خداست [هود 56 (11:56) ]. به نظر می‌رسد ناصیه اشاره‌ای مجازی به مغز موجودات باشد که نقش فرماندهی دارد. اتفاقاً بخش شخصیت و تصمیم‌گیری‌های انسان در «کورتکس»، پشت پیشانی می‌باشد! بنابراین «اخذ بالناصیه» [مؤاخذه و تنبیه و کیفر آدمی، به خاطر ناصیه= پیشانی] که در آیه فوق و آیه 41 سوره رحمن (55:41) آمده است، باید اشاره‌ای به خطاهای عمدی و معایب شخصیتی آدمی باشد [والله اعلم]. برحسب آیه 41 سوره الرحمن (55:41) ؛ مجرمان در قیامت با پیشانی [تصمیمات اندیشیده شده] و گام‌هایشان [اقدامات عملی] مورد مؤاخذه قرار می‌گیرند [یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ].