تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ

در آن شب فرشتگان و روح4 به فرمان پروردگارشان از [برای] هر امری [از امور هدایتی] فرود می‌آیند.

4 - ملائکه و روح در سه آیه قرآن باهم آمده‌اند؛ سوره قدر که از «نزول» آن دو در شب قدر سخن می‌گوید، آیه 4 سوره معارج (70:4) که از «عروج» [برعکس نزول] آنها در پایان جهان نشانی می‌دهد. و بالاخره در آیه 38 سوره نباء (78:38) که از «قیام» آنها در روز قیامت برای داوری میان انسان‌ها سخن می‌گوید. در مقام تمثیل برای فهم بهتر، می‌توان از مثال مدرسه مدد گرفت، در ابتدای سال تحصیلی معلمین و امکانات آموزشی در اختیار محصلین قرار می‌گیرند [نزول]، در پایان سال تحصیلی مدرسه تعطیل می‌شود و معلمین می‌روند [عروج]، هنگام امتحان نهایی و کنکور، دانشی که هر دانش‌آموز از معلمین و امکانات آموزشی کسب کرده تحقق می‌یابد و برپا می‌شود [قیام]. گویا روح عامل مهمتری از ملائک باشد، حتی ملائک به نیروی روح بر پیامبران نازل می‌شوند: «یُنَزِّلُ الْمَلائِکَهَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَیٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ» [نحل 2 (16:2) ]. به همین دلیل می‌گویند روح نیرویی فوق فرشتگان است. قرآن در آیه 85 سوره نحل (16:85) در پاسخ به سؤال مردم از روح می‌فرماید: شما جز علم اندکی [برای فهم این مسئله] داده نشده‌اید و روح ماهیتی «امری» دارد.