لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ
هرگز در آن [مسجد به نماز] مایست؛ بی‌تردید مسجدی که از روز نخست بر پایه تقوا بنا شده [=مسجد قُبا یا مسجدالنبی] سزاوارتر است که در آن [به نماز] بایستی، 142 در آن [مکان] مردانی هستند 143 که دوست دارند [با عبادت خدا از گناه] پاک شوند و خدا نیز پاکی طلبان 144 را دوست دارد.
142- در مسجدی می‌توان نماز گذارد که پایگاه توحید و اتحاد مسلمانان باشد و جز خدا را نخوانند، آیا می‌توان در مساجدی که پایگاه تفرقه و نفاق و شعار و تبلیغ به نفع حاکمان و دکان درآمدی برای پیش نماز و خطیب آن باشد نماز خواند؟
143- طبق قاعده تغلیب در زبان عربی، کلمه رجال وقتی کلی و بدون قرینه جنسیت بیاید، معنای عام پیدا می‌کند و شامل زن و مرد می‌شود. این موضوع در بسیاری از آیات قرآن مشاهده می‌شود [از جمله: اعراف 46 (7:46) ، نور 37 (24:37) ، جن 6 (72:6) ، ص 62 (38:62) ].
144- «مُطَّهِّرِینَ» [با دو تشدید]، در اصل متطهّرین بوده که حرف «ت» در «ط»، به دلیل هم صدائی، درهم ادغام شده و تشدید گرفته است. باب تفعل [مثل: تکثّر، تنوّع، تبدّل] شدت این پاکی طلبی و استمرار آن را می‌رساند.