35- منظور از «نور خدا»، قرآنی است که بر پیامبر اسلام نازل شده و در سوره‌های دیگر نیز به این نام وصف شده است [مائده 15 (5:15) ، اعراف 157 (7:157) ، صف 8 (61:8) ، نساء 174 (4:174) ، شوری 52 (42:52) ].
36- «أَفْوَاهِ» جمع فاه [دهان]، نه از منظر خوردن، بلکه از منظر سخن گفتن است، که البته مجموعه لب و دهان و حنجره را شامل می‌شود. ارتباط «أَفْوَاهِ» با کلام و قول، در تمامی 12 موردی که این واژه در قرآن، به صورت جمع آمده، مشهود است. مفرد این کلمه [فاه] تنها یک بار در قرآن، به معنای آب به دهان رساندن آمده است [رعد 14 (13:14) ].
37- این آیه در سوره صف [آیه 8 (61:8) ] نیز، با مختصر تفاوتی در حروف آن، تکرار شده است.