يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شما را چه می‌شود که وقتی فرمان داده می‌شوید در راه خدا رهسپار [جبهه و جهاد] شوید، به زمین [=خانه و زندگی] می‌چسبید!؟ آیا به جای آخرت به زندگی [این] دنیا [ی فانی] دل خوش کرده‌اید!؟ پس [بدانید] برخورداری [کوتاه مدت] زندگی دنیائی در برابر [جاودانگی] آخرت ناچیز است.