إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُـولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَى وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
اگر شما او [=پیامبر] را یاری نکنید، [بدانید] خدا او را در حالی که [فقط] با یکنفر بود یاری کرد، آن زمان که کافران او را [از مکه] بیرون کردند، آنگاه که در غار [ثور، پنهان] بودند، هنگامی که به همراه خود [یعنی ابوبکر] گفت: نگران مباش که خدا مسلماً با ماست. آنگاه خدا آرامش خود را بر او نازل کرد و با سپاهیانی که شما نمی‌دیدید، یاری‌اش نمود، و کلمه کافران 50 [=نقش و تأثیر وجودی آنان] را فروتر و کلمه خدا [=نقش و تأثیر آرمان توحیدی آنان] را فراتر قرار داد و خدا شکست ناپذیرِ استوارکار است.
50- کلمه از ریشه «کَلمْ»، در اصل به معنای تأثیر است. به زخم ناشی از تأثیر شمشیر و نیزه، کَلمْ و به آنچه با چشم یا گوش درک مى‌شود و در شنونده تأثیر می‌گذارد کلام می‌گویند. قرآن حضرت عیسی را کلمه خدا [کلمه من الله] نامیده است، زیرا مادرش مریم[س] تحت تأثیر القای نیروی فرشته‌ای حامله شد و تأثیری عظیم در تاریخ بنی‌اسرائیل گذاشت. خداوند ابراهیم(ع) را نیز با «کلماتی» مبتلا ساخت. کلمات خدا همان قوانین و نظامات مؤثری است که خداوند در جهان مقدّر فرموده و این نظامات را عامل تبدیل کننده‌ای در جهان نیست [انعام 34 (6:34) ، 115 (6:115) و یونس 74 (10:74) ].