فَإِذَا انسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
پس چون ماه‌های حرام [=آتش بس چهار ماهه] سپری شد، [اگر آنان همچنان بر موضع محارب بودن خود باقی ماندند] پس مشرکین [پیمان شکن] را بکشید و دستگیرشان کنید و به محاصره درآورید و در هر گذرگاهی به کمینشان بنشینید، 4 پس اگر توبه کردند [=دست از توطئه و جنگ افروزی برداشتند] و نماز به پا داشتند [=به خدا روی آوردند] و زکات پرداختند، راهشان را بازگذارید [=از محاصره و کمین آنها دست بردارید] که خدا مسلماً آمرزگار مهربان است.
4- این چهار مرحله [قتل، دستگیری، محاصره و کمین] به ترتیب معکوس گفته شده است، چراکه پس از قتل، دستگیری و مقدمات قبل از آن معنا ندارد. ممکن است بیان مطلب از شدت به ضعف، یا از نتیجه به مقدمات، برای جدی بودن مطلب و ضرورت برخورد سخت با جنگ افروزان بوده است [والله اعلم].