وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَـمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ
ـ [آنها] به خدا سوگند یاد می‌کنند که مسلماً از خود شما هستند 66 [=ایمان صادقانه دارند]، در حالی که از شما نیستند، بلکه گروهی [از ترس جهاد و مرگ رمیده و] پراکنده هستند. 67
66- ادوات تأکید: اِنِّ و لام در: «إِنَّهُمْ لَمِنکُمْ» شدت سوگند دورویان متخلف را برای خودی نشان دادن‌شان آشکار می‌سازد.
67- «یَفْرَقُونَ» از ریشه «فَرَقَ»، دلالت بر جدائی و انفصال می‌کند. برخی لغت شناسان و مفسّران، این تفرّق را ناشی از تردید و تشویش قلبی و برخی از خوفِ جداشدن از دارائی‌ها و همسر و فرزند شمرده‌اند. در هر حال، آنها از مؤمنان نبودند و به راه تفرقه و جدائی می‌رفتند. اگر مفهوم ترس را در این کلمه بپذیریم، می‌توان گفت آنها همچون گورخرانی که از شیر می‌گریزند، از جهاد و خطر کشته شدن رمیده شده بودند [این تعبیر در سوره مدثر آیات 50 (74:50) و 51 نیز آمده است].