يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُوا مُؤْمِنِينَ
برای [جلب اعتماد] شما به خدا سوگند یاد می‌کنند تا [با توجیه عدم مشارکت شان در جهاد] شما را راضی کنند، در حالی که سزاوارتر است خدا و رسولش را راضی کنند، اگر [واقعاً] مؤمن بوده باشند. 81
81- این واقعیت نشان می‌دهد آنچه برای منافقان مهم بوده، نه جلب رضای خدا و رسولش، بلکه حفظ موقعیتی بوده که ریاکارانه در میان مردم پیدا کرده بودند. مطابق مُد و پسند مردم زندگی کردن، به رنگ روز درآمدن و نان به نرخ روز خوردن، شیوه همیشگی فرصت طلبان است. اما مؤمن راستین نه نیازی به سوگند خوردن دارد، و نه ملامت مردم، اهمیت دارد اگر مطمئن باشد به تکلیف خود عمل کرده است.