الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
مردان و زنان منافق از یکدیگرند [=همه از یک قماش و پیرو رفتار جمعی خویش‌اند]، به ناپسندی‌ها [مردم را] می‌خوانند و از پسندیده‌ها نهی می‌کنند [=معیارهای ارزشی‌شان وارونه گشته] و دستان خویش را [از خیر و خدمت به مردم] می‌بندند. [آنها] خدا را فراموش کرده‌اند، پس [در بازتاب آن] خدا نیز آنان را به فراموشی سپرد [=از رحمت محرومشان کرد]؛ مسلماً منافقانی فاسق [=حریم و حرمت شکن] هستند. 86
86- معنای «فسق» خروج از حریم و حدود و نظاماتی است که خدا مقرّر کرده و نوعی عصیان و قانون‌شکنی و دریدن پرده محافظ محسوب می‌شود.