كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللَّهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ
چگونه ممکن است برای مشرکین [پیمان شکن،] عهدی نزد خدا و رسولش باشد؟ مگر گروهی [از مشرکین] که با آنان نزدیک مسجدالحرام پیمان بستید [و همچنان به پیمان خود وفادارند]، پس مادام که بر سر پیمانتان ایستاده‌اند [با شما رو راست هستند]، شما نیز بر پیمان‌شان [=تعهدادتان در برابر آنها] بایستید که خدا بی‌تردید پرهیزکاران را دوست دارد. 5
5- جمله «إِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ» در انتهای آیه 4 نیز آمده است، موصوف تقوا در این دو آیه، می‌تواند هم مشرکینی باشد که با تسلط بر نفس، در وفای به عهد، تقوا به خرج داده‌اند، و هم مؤمنین که باید خویشتن دار از پیمان شکنی نسبت به این گروه [به بهانه نقض عهد مشرکین دیگر] باشند.