أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
آیا خبر مهم 88 [درخصوص عذاب] پیشینیان‌شان به آنها نرسیده است؟ [خبر] قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و مردم مَدْین [=قوم شعیب] و زیر و رو شدگان [=قوم لوط]؟ 89 که رسولانشان نشانه‌های روشنی برای آنها آوردند [اما به دلیل نادیده گرفتن هشدارها هلاک شدند]. پس خدا بر آن نبود که به آنها ستم کند، بلکه خودشان به نفس خویش ستم می‌کردند.
88- معنای «نباء» خبر است، اما خبر مهم، مفید و صادق. پیامبر را از آن جهت «نبی» می‌گویند که حامل چنین خبری از جانب خدا بوده است.
89- برحسب آیات 82 سوره هود (11:82) و 74 سوره حجر (15:74) ، سرزمین قوم لوط زیر و رو شد و بارانی از گدازه آتشفشان بر آنها بارید [فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَهً مِنْ سِجِّیلٍ] چنین وصفی را قرآن درباره قوم دیگری به کار نبرده است.