فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُوا اللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ
پس به خاطر خلاف عهدی که با خدا کرده بودند و به خاطر دروغی که یکسره می‌گفتند، [=نتیجه و بازتاب نفسانی این دوروئی‌ها؛ روحیه] نفاق را تا روزی که به لقای خدا [در روز قیامت] نائل شوند، در پی آنها قرار داده است. 103
103- «فَأَعْقَبَهُمْ» از ریشه «عَقَبَ»، با عاقبت و عقوبت و تعقیب و... همریشه است و دلالت بر پی‌آمد و سرنوشت می‌کند. منظور این است که تکرار این دوروئی‌ها، طبیعت و ذات آنها شده و به همراهشان در دیدار خدا ظاهر و آشکار خواهد شد.