اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ
ـ [ای پیامبر] چه برای آنان آمرزش بخواهی، چه نخواهی، اگر هفتاد بار هم برای آنها طلب آمرزش کنی، هرگز خداوند آنان را نیامرزد، زیرا [وحدانیّت] خدا و [نبوّت] رسولش را انکار کرده‌اند و خدا مردمان خارج شده از مسیر حق را به مقصد [سعادت] نمی‌رساند. 106
106- شگفتا که شفاعت پیامبر عظیم الشأن در آمرزش منافقان، حتی اگر هفتاد بار هم تکرار می‌شد، تأثیری نداشت، بدیهی است هفتاد نماد کثرت است، نه آنکه بیش از آن فایده کند! پس مادام که منافقی خود نخواسته و به راه نیامده باشد، پیامبر هم نمی‌تواند کاری برای او بکند. معنای «فسق» در این آیه، خروج از نظامات حاکم بر جوامع انسانی و نقض آنها با سهل‌انگاری و محافظه‌کاری است. «هدایت» نیز در این آیه معنای اصلی و عملی خود را دارد که همان «راه» بری و به پیروزی و سعادت رساندن است، نه «راه» نمائی.