125- معنای اعراض، روی گرداندن از اشخاص است، اما وقتی با حرف اضافه «عن» می‌آید، معنای معترض نشدن و رها کردن به حال خود می‌دهد. در سوره یوسف نیز وقتی همسر زلیخا پی به خیانت او و بی‌گناهی یوسف می‌برد، از او می‌خواهد از این گناه درگذرد [یوسف 29- یُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا...]، به همین نحو در مورد مرتکبان فحشاء، خداوند توصیه کرده است: «...اگر توبه و کارشان را اصلاح کردند، از آنان در گذرید: نساء 16 (4:16) - ... فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا... در هر دو مورد معنای «أَعْرِضْ عَنْ» صرف نظر کردن است. از آن مهمتر، در موارد متعددی که قرآن به پیامبر اسلام(ص) فرمان داده از کافران، مشرکین یا منافقین «اِعراض» کند، منظور از «اَعرِض عَنهُم»، نه رویگرداندن و ترک مسئولیت رسالت، بلکه درگیر نشدن و تعرّض نکردن و به حال خود رها کردن آنان است [از جمله: نساء 63 (4:63) و 81 (4:81) ، مائده 42 (5:42) ، انعام 68 (8:68) و 106 (6:106) ، اعراف 199 (7:199) ، حجر 94 (15:94) ، اسراء 28 (17:28) ، سجده 30 (32:30) ، شوری 18 (42:18) ، نجم 29 (53:29) ].
126- «رِجْسٌ» به پلیدی یا آثار و عوارض پلید هر کار زشتی در جسم و جان و شخصیت آدمی گفته می‌شود، مثل: خوردن گوشت مرده، خون ریخته شده یا گوشت خوک [انعام 145 (6:145) ]، همچنین شراب، اعتیاد به قمار، بُت‌پرستی، بخت آزمائی، دروغ [مائده 90 (5:90) ، حج 30 (22:30) ].
علاوه بر آن، «رِجْسٌ» به کسانی که ایمان نمی‌آورند [انعام 125 (6:125) ]، عقل خود را به کار نمی‌بندند [یونس 100 (10:100) ]، و به مشرکین [اعراف 71 (7:71) ] نسبت داده شده است. این کلمه بیش از همه سوره‌ها [سه بار] در سوره توبه و تماماً در ارتباط با «منافقین» آمده و جمعاً 10 بار در قرآن تکرار شده است. اهمیت پرهیز از رجس آنچنان است که خداوند اهل بیت پیامبر مکرم خود را به پاک شدن از آن هشدار داده است؛ در سوره احزاب پس از ذکر نصایحی به همسران پیامبر در مورد زینت خواهی، ارتکاب اعمال ناپسند، تغییر لحن سخن با نامحرمان، خودنمائی و... یادآوری کرده است که خدا با چنین اندرزهائی می‌خواهد رجس [آثار پلید رفتار] را از شما بزداید و پاکتان سازد [احزاب 33 (33:33) - إِنَّمَا یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا].