وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللَّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُـولِ أَلَا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
ـ [ولی] از بادیه نشینان کسانی هم هستند که به خدا و روز واپسین باور دارند و آنچه را که [در راه جهاد] می‌پردازند، وسیله‌ای برای نزدیکی به خدا و توجهات پیامبر 132 [در تعلیم و تربیت خود] تلقی می‌کنند، آگاه باشید که مسلماً چنین انفاقی موجب تقرّبشان خواهد بود و خداوند به زودی آنها را در رحمت خویش می‌آورد، که مسلماً خدا آمرزگار مهربان است.
132- واژه «صلّی» که از نظر معنائی مقابل «تولّی» [پشت کردن و رو گرداندن] است، نمایانگر روی آوردن توأم با توجه محبت‌آمیز است. صلوات خدا و فرشتگانش بر آدمیان، همان ارسال رسولان و نزول کتاب‌های هدایت است. صلوات رسول بر مؤمنین نیز توجه مخصوص و تربیت و تعلیم آنان می‌باشد.